4. miesiąc życia dziecka

Czwarty miesiąc życia dziecka to bardzo wdzięczny okres. W tym wieku niemowlęta zwykle mają już cały wachlarz sposobów na okazanie radości. Obserwowanie ich może dostarczyć wiele przyjemności. Mała Ola potrafi już piszczeć z radości. Swoje zadowolenie z masażu wykonywanego przez mamę wyraża intensywnie głużąc. Zresztą sama rozmowa z mamą też cieszy dziewczynkę, dlatego coraz częściej ją inicjuje. Czwarty miesiąc to okres kiedy dzieci stają się bardziej towarzyskie i chętnie doskonalą swoje zdolności komunikacyjne, zwłaszcza w obecności bliskich osób, których twarze potrafią już odróżnić od obcych twarzy.
Mniej więcej w czwartym miesiącu dzieci przestają już być tak bardzo skierowane do wewnątrz, jak to było wcześniej. Stopniowo zwiększa się ich zainteresowanie światem zewnętrznym. Teraz więc dla Oli, ciekawsze od własnych dłoni są książeczki. Jeszcze trzy tygodnie temu było odwrotnie. Dziewczynka lubi przedmioty zwłaszcza duże, w kontrastowych kolorach, np. czarno-białe. Mały motylek na kocyku zostanie w prawdzie zauważony, ale nie wzbudzi zbytniego zainteresowania.
W tym okresie dokonuje się pierwsza duża zmiana w motoryce małej. Motoryka mała dotyczy pracy naszych dłoni. To są wszystkie ruchy, które dotyczą rąk jako narzędzi. Wszystkie, które pomagają nam wykonać ruchy precyzyjne: ruchy chwytania, utrzymania przedmiotu, ruchy samoobsługi, które wykonujemy dzięki naszym dłoniom. Są to ruchy rzeczywiście bardzo wyizolowane i bardzo precyzyjnie. Rozwój motoryki małej przebiega w określonych etapach. Okres noworodkowy jest ubogi w motorykę małą. Nie mamy takich specyficznych, kierunkowych ruchów dłoni związanych z precyzją chwytu, czy też z samym chwytem. Noworodek rodzi się wyposażony w odruch chwytny, czyli taki odruch bezwarunkowy, który wygląda w ten sposób, że drażnienie części dłoniowej powoduje zaciśnięcie piąstki i schowanie kciuka. Jednak ręce są bardzo blisko ciała, dość zgięte i mało aktywne.
W drugim miesiącu życia, w dalszym ciągu ręce nie przejawiają aż tak wielkiej aktywności. Są też działania asymetryczne, kiedy maluch potrafi więcej ruszać, czy też przyglądać się swojej jednej ręce. Zależy to od ułożenia głowy. Jeśli dziecko ułoży głowę w prawą stronę, wtedy widzi swoja rękę, a właściwie całe ramię. Potrafi też spróbować wkładać ja do buzi.
Ważnym momentem jest trzeci miesiąc życia dziecka. To jest taki czas, kiedy powolutku rozwija się obuoczność. Dziecko widzi już obie ręce, co oznacza, że próbuje zbliżyć je do swojego tułowia i zaczyna używać dłoni w sposób celowy. A mianowicie: szczypie się po brzuchu, zbliża ręce do buzi, wyciąga aktywnie ręce do swoich rodziców. Coraz częściej otwiera dłonie. Ten odruch chwytny zaczyna się już integrować na korzyść pracy dłoni dziecka. Całe kończyny górne są już bardzo aktywne. Dziecko potrafi już wyprowadzić ramiona do przodu, próbuje całą swoją dłonią nakryć zabawkę. Najczęściej próbuje je łapać, ale też i upuszcza je. Nie są w stanie utrzymać ich jeszcze aktywnie.
Pierwszą formą chwytu jest tzw. dłoniowy prosty. Próbuje wejść między 4 a 5 miesiącem życia dziecka, kiedy dziecko utrzymuje zabawkę nakładając swoją dłoń, czyli niejako obejmując całą powierzchnią bez udziału kciuka.
Piąty miesiąc życia dziecka to jest doskonalenie chwytu dłoniowego prostego. Jeszcze wtedy kciuk nie jest tak bardzo aktywny, dłoń oplata zabawkę, ale dziecko coraz dłużej trzyma ją w rękach, potrafi utrzymać ją w jednej, albo w drugiej ręce. Bardzo często niemowlaki wyciągają całe ręce do swoich rodziców, dotykając policzków, ciągnąc za włosy, badając twarz, ciągnąc za ubrania.
W szóstym miesiącu życia pojawia się tzw. manipulacja niespecyficzna. Dzieci bardzo dużo używają wtedy swoich dłoni, ale są to takie niecelowe działania, które służą raczej poznawaniu przedmiotów, ich kształtów, faktur. Wtedy też zaczyna się pojawiać nowa forma chwytu. Jest to chwyt nożycowy. Polega on na tym, że dzieci przywodzą swój kciuk do pozostałych palców, i w ten sposób próbują łapać zabawki.
W kolejnych etapach rozwoju dzieci przekształcają swój chwyt i około dziewiątego miesiąca pojawia się tzw. chwyt pęsetowy. Polega on na tym, że palec wskazujący zbliża się do kciuka. Ten chwyt pozwala dzieciom precyzyjnie już łapać rzeczy. I wtedy pojawia się wyszukiwanie jakichś drobinek, chwytanie małych przedmiotów.
Około dwunastego miesiąca życia pojawi się chwyt szczypcowy, który pozwala na bardzo precyzyjne utrzymywanie przedmiotów.

Charakterystyka niemowlaka w 4. miesiącu życia:

* czteromiesięczne niemowlę jest coraz bardziej towarzyskie i ciekawe świata

* chętnie głuży i piszczy z radości

* przesypia coraz więcej godzin w nocy

Co potrafi niemowlę w 4. miesiącu życia?

* czteromiesięczne niemowlę pewnie unosi i utrzymuje w górze główkę, podpierając się na przedramionach albo dłoniach

* podtrzymywane utrzymuje stabilnie główkę w pozycji pionowej, rozgląda się na boki

* przekręca się z pleców na bok i odwrotnie

* leżąc, prostuje nóżki i próbuje się nimi odpychać

* chwyta przedmioty chwytem prostym, czyli bez użycia kciuka

* podąża wzrokiem za przedmiotem