6. miesiąc życia dziecka

Już prawie dwa tygodnie temu Ola skończyła pół roku. Teraz nie tylko interesuje się światem zewnętrznym, ale także lepiej go rozumie. Mimika i ton głosu bliskich są dla niej coraz bardziej czytelne. Dziewczynka wydaje się rozumieć pojedyncze słowa. Można powiedzieć, że ma już za sobą pierwszą lekcję odczytywania cudzych emocji. Sama też stara się być dobrze rozumiana. Lubi zabawy swoim głosem. Ostatnio do głużenia, parskania i kichania dołączyła wybuchy śmiechu. Swoje monologi kieruje nie tylko do rodziców i Asi, ale także do zabawek.
Ola trzyma przedmioty chwytem prostym, przekłada je z ręki do ręki i dzięki umiejętności kręcenia nadgarstkiem może obejrzeć je z każdej strony. Nadal chętnie wkłada je do buzi. Tyle, że teraz robi tonie tylko po to, by je zbadać, ale także po to by przynieść ulgę obolałym dziąsłom.
Proces ząbkowania rozpoczyna się najczęściej w 6. miesiącu życia. U dzieci donoszonych za okres ząbkowania o czasie uznaje się czas między piątym a dziesiątym miesiącem życia, u wcześniaków między szóstym a jedenastym. Proces ząbkowania jest fizjologicznym procesem, który polega na przesuwaniu się zawiązków, które powstają w kościach szczęki i żuchwy do miejsc ich funkcjonowania, czyli do jamy ustnej. Ząbkowanie u dziecka związane jest z różnymi objawami. Najczęściej występuje obrzęk i zaczerwienienie błony śluzowej wokół wyrastającego zęba. Może wystąpić zwiększone wydzielanie śliny, może również wystąpić zaburzenie łaknienia, brak apetytu. Często u dzieci występuje wzrost temperatury. W niektórych przypadkach może również wystąpić biegunka, mogą wystąpić wymioty, ale również i zaparcia. Często dzieci w tym okresie są bardzo niespokojne, zdecydowanie bardziej nerwowe, występują również zaburzenia snu.
Ogólnie proces ząbkowania możemy podzielić na trzy okresy. Pierwszy między 5 a 18 miesiącem życia, w którym najczęściej wyrastają siekacze przyśrodkowe i boczne, czyli tzw. jedynki i dwójki. Drugi okres, który przypada między pierwszym a drugim rokiem życia. W tym okresie wyrastają pierwsze zęby trzonowe, czyli czwórki, a po nich kły. I trzeci okres między drugim a trzecim rokiem życia, w którym wyrastają drugie zęby trzonowe - piątki.
Pierwsze zęby nazywamy mlecznymi. Ich zawiązki tworzą się już w okresie prenatalnym, około siódmego tygodnia ciąży. Około szóstego miesiąca życia dzięki rozpulchnieniu dziąseł, objawiającego się widocznym zaczerwienieniem, mogą wydostać się na powierzchnię. Na ogół jako pierwsze pojawiają się jedynki, następnie dwójki, czwórki, trójki, a na końcu piątki. Przeważnie zęby dolne pojawiają się szybciej niż górne. Ostatecznie między 20 a 30 miesiącem życia, dziecko ma już komplet, czyli 20 zębów mlecznych, po 10 na żuchwie i szczęce, czyli o 12 mniej niż stałych zębów.
Jak zbudowany jest ząb mleczny?
Ząb mleczny w stosunku do zęba stałego jest bardziej przysadzisty. Różni się też kolorem: ma biało-niebieski lub kredowo-biały odcień. Korzeń zęba mlecznego jest dość długi w stosunku do wysokości zęba widocznego nad dziąsłem. W przeciwieństwie do zęba stałego, ząb mleczny ma cienkie, nie do końca zmineralizowane szkliwo i zębinę, oraz obszerną jamę. Dlatego właśnie jest podatny na próchnicę.
W tym miesiącu dzieci potrafią w jakiś sposób się przemieszczać. Najczęściej jest to obrót z pleców na brzuch, którego Ola nauczyła się już jakiś czas temu. Nieliczni jej rówieśnicy potrafią też przewrócić się w odwrotnym kierunku, poturlać czy obracać wokół swojego pępka. Ola największą ochotę ma ruszyć do przodu. Swoją chęć manifestuje odrywając jednocześnie nogi i ręce od ziemi (w pozycji "na brzuszku").
Pod koniec tego miesiąca do dziewczynki zacznie powoli docierać, że ona i mama nie stanowią jedności, ale jej wiedza na temat samej siebie nadal będzie niewielka. Minie jeszcze wiele czasu, zanim zrozumie, że dziewczynka w lustrze to ona sama, a nie zabawka, na którą ma wpływ.
Pół roku to dobry czas na rozpoczęcie życia towarzyskiego. Na razie sprowadza się do tego, że dzieci się zauważają, czasem powiedzą coś do siebie, czy nawet uśmiechną się. Przez większość czasu jednak pozostają zajęte swoimi własnymi sprawami.

Pod koniec 6. miesiąca dziecko zwykle potrafi:

- siedzieć samodzielnie

- przewracać się z brzucha na plecy

- pełzać

- turlać się

- chwytać zabawki chwytem prostym

- przekładać przedmiot z ręki do ręki

- sięgać po przedmioty w ruchu

- podążać wzrokiem za spadającą zabawką

- zaczyna rozumieć mimikę
- gaworzyć

Charakterystyka niemowlaka w 6. miesiącu życia:
- zaczyna ząbkować
- okazuje przywiązanie do najbliższych: jest spokojne w towarzyskie rodziców, śmieje się, gdy ich widzi

Pamiętajcie, że każde dziecko rozwija się w swoim tempie!